Pendelaars,
heen en terug,
elke dag hetzelfde.
Pijn in de rug en in de maag,
de weg is lang, de wereld traag.
Hij vraagt zich af: hoe lang nog?
‘t Is vier uur in de middag,
de zon staat zo vervelend laag.
Pendelaars,
heen en terug,
thuis wachten vrouw en kinderen.
Er zit geen fut meer in zijn lijf.
Hij heeft zo’n slaap en sacherijn,
ze moeten er nu bijna zijn.
‘t Is even na zessen,
het eten staat al klaar.
Vader is moe,
slaapt voor de televisie,
komt aan niets meer toe
één pilsje na het eten
en om tien uur naar zijn bed
morgen weer vroeg dag.
Moeder is niet boos,
alleen maar wat verdrietig,
uitgaan is er niet meer bij,
elke ochtend krullers in,
‘s avonds op haar best,
morgen weer een dag.
Pendelaars,
heen en terug
elke dag hetzelfde.
Hij heeft geen fut meer in zijn lijf.
Pendelaars,
heen en terug,
Elke dag hetzelfde.
Pijn in de rug en in de maag.
De weg is lang, de wereld traag,
Hij vraagt zich af: hoe lang nog?
‘t Is vier uur in de middag,
de zon staat zo vervelend laag.
Liedtekst, album Bram Vermeulen en De Toekomst
Online te beluisteren via Spotify, Apple Music, Deezer en YouTube.