Ik weet het nu nog te verbergen,
maar mijn lijf doet voortdurend pijn.
Daar neem ik nu dus al genoegen mee.
Ik verlies terrein.
Lang geleden heb ik afgesproken:
gaat het achteruit, dan maak ik mij van kant.
Blijkbaar wil ik dat niet meer weten.
Ik sta al aan de rand.
Naarmate de tijd verstrijkt,
onderneem ik steeds minder.
Alles wat we hebben bereikt,
overbodig, niet nodig.
Naarmate de tijd verstrijkt,
vecht ik steeds minder.
Wat we hebben bereikt,
overbodig, niet nodig.
Alles is voor niets geweest,
tevergeefs.
Vertel me niets,
alles is voor niets.
Denk niet dat ik ben uitgevochten,
de strijd is niet voorbij.
Ik merk alleen, hoe langer het duurt,
dat ik steeds meer vecht tegen mij.
Liedtekst, album: Doe het niet alleen
